impunitus
Latin
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | impunitus | impunită | impunitum | impunitī | impunitae | impunită |
Vocatif | impunite | impunită | impunitum | impunitī | impunitae | impunită |
Accusatif | impunitum | impunităm | impunitum | impunitōs | impunitās | impunită |
Génitif | impunitī | impunitae | impunitī | impunitōrŭm | impunitārŭm | impunitōrŭm |
Datif | impunitō | impunitae | impunitō | impunitīs | impunitīs | impunitīs |
Ablatif | impunitō | impunitā | impunitō | impunitīs | impunitīs | impunitīs |
impunitus \Prononciation ?\
Synonymes
Références
- « impunitus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.