gwezenn-ber

Breton

Étymologie

→ voir gwezenn et per (avec une mutation adoucissante p > b).

Forme de nom commun

Mutation Collectif Singulatif
Non muté gwez-per gwezenn-ber
Adoucissante wez-per wezenn-ber
Durcissante kwez-per kwezenn-ber

gwezenn-ber \ɡɥe(z)ɛnˈbeːr\ \ɡwe(z)ɛnˈbeːr\ singulatif féminin

  1. (Botanique) Singulatif de gwez-per  poirier »).
    • En traoñ, e-harz mogerioù serzh ar manati, war skourr ur wezenn-ber [1], e kendalc’h an nozkaner, un eostig, gant e serenadenn.  (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 13)
      En bas, au pied des murs abrupts du monastère, sur la branche d’un poirier, le chanteur nocturne, un rossignol, poursuit sa sérénade.

Synonymes

Notes

  • [1] : le nom féminin singulier mute par adoucissement, gw > w dans le cas présent, après l’article.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.