finlegata
Espéranto
Forme de verbe
Temps | Passé | Présent | Futur |
---|---|---|---|
Indicatif | finlegis | finlegas | finlegos |
Participe actif | finleginta(j,n) | finleganta(j,n) | finlegonta(j,n) |
Participe passif | finlegita(j,n) | finlegata(j,n) | finlegota(j,n) |
Adverbe actif | finleginte | finlegante | finlegonte |
Adverbe passif | finlegite | finlegate | finlegote |
Mode | Conditionnel | Subj. / Impér. | Infinitif |
Présent | finlegus | finlegu | finlegi |
voir le modèle “eo-conj” |
finlegata \fin.le.ˈɡa.ta\
Proposition de réforme rejetée de 1895 (une des sources de l’Ido)
- nouvelle forme = finalektate \fi.na.le.ˈkta.te\ (explication: voir l’infinitif)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.