epidicticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien ἐπιδεικτικός, epideiktikos.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | epidicticus | epidictică | epidicticum | epidicticī | epidicticae | epidictică |
Vocatif | epidictice | epidictică | epidicticum | epidicticī | epidicticae | epidictică |
Accusatif | epidicticum | epidicticăm | epidicticum | epidicticōs | epidicticās | epidictică |
Génitif | epidicticī | epidicticae | epidicticī | epidicticōrŭm | epidicticārŭm | epidicticōrŭm |
Datif | epidicticō | epidicticae | epidicticō | epidicticīs | epidicticīs | epidicticīs |
Ablatif | epidicticō | epidicticā | epidicticō | epidicticīs | epidicticīs | epidicticīs |
epidicticus \Prononciation ?\
- Épidictique, de montre, d'apparat, démonstratif.
- in illo epidictico genere, quod diximus proprium sophistarum — (Cic. Or. 13, 42)
- in illo epidictico genere, quod diximus proprium sophistarum — (Cic. Or. 13, 42)
Synonymes
- epidicticalis
Apparentés étymologiques
- epidixis
Références
- « epidicticus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.