epicoenus

Latin

Étymologie

Du grec ancien ἐπίκοινος, epíkoinos  possédé en commun »).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif epicoenus epicoenă epicoenum epicoenī epicoenae epicoenă
Vocatif epicoene epicoenă epicoenum epicoenī epicoenae epicoenă
Accusatif epicoenum epicoenăm epicoenum epicoenōs epicoenās epicoenă
Génitif epicoenī epicoenae epicoenī epicoenōrŭm epicoenārŭm epicoenōrŭm
Datif epicoenō epicoenae epicoenō epicoenīs epicoenīs epicoenīs
Ablatif epicoenō epicoenā epicoenō epicoenīs epicoenīs epicoenīs

epicoenus \Prononciation ?\

  1. Épicène.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.