doctiloquus

Latin

Étymologie

De doctus et loquor.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif doctiloquus doctiloquă doctiloquum doctiloquī doctiloquae doctiloquă
Vocatif doctiloque doctiloquă doctiloquum doctiloquī doctiloquae doctiloquă
Accusatif doctiloquum doctiloquăm doctiloquum doctiloquōs doctiloquās doctiloquă
Génitif doctiloquī doctiloquae doctiloquī doctiloquōrŭm doctiloquārŭm doctiloquōrŭm
Datif doctiloquō doctiloquae doctiloquō doctiloquīs doctiloquīs doctiloquīs
Ablatif doctiloquō doctiloquā doctiloquō doctiloquīs doctiloquīs doctiloquīs

doctiloquus \Prononciation ?\

  1. Qui parle bien, doctement.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

  • doctiloquax

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.