convictus
Latin
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | convictus | convictă | convictum | convictī | convictae | convictă |
Vocatif | convicte | convictă | convictum | convictī | convictae | convictă |
Accusatif | convictum | convictăm | convictum | convictōs | convictās | convictă |
Génitif | convictī | convictae | convictī | convictōrŭm | convictārŭm | convictōrŭm |
Datif | convictō | convictae | convictō | convictīs | convictīs | convictīs |
Ablatif | convictō | convictā | convictō | convictīs | convictīs | convictīs |
convictus \Prononciation ?\
- Participe passé de convinco.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.