commissaris

Néerlandais

Étymologie

Du latin médiéval commissarius.

Nom commun

Pluriel
commissarissen

commissaris \Prononciation ?\ masculin

  1. Commissaire.
    • commissaris van politie : commissaire de police.
  2. (Industrie) Membre du conseil de surveillance, commissaire-surveillant.
    • raad van commissarissen : conseil de surveillance.
  3. Commissaire aux comptes.


Dérivés

  • adjunct-commissaris
  • arrondissementscommissaris
  • aspirant-commissaris
  • assistent-commissaris
  • baancommissaris
  • collega-commissaris
  • commissariaat
  • commissaris-generaal
  • commissaris-revisor
  • commissaris van de Koning
  • commissaris van de Koningin
  • commissarisambt
  • commissarisfunctie
  • commissarismossel
  • commissarisplaats
  • commissarispost
  • commissarissenvergadering
  • commissariszetel
  • districtcommissaris
  • districtscommissaris
  • EG-commissaris
  • EG-landbouwcommissaris
  • EU-commissaris
  • Eurocommissaris
  • eurocommissaris
  • ex-commissaris
  • fideï-commissaris
  • handelscommissaris
  • hoofdcommissaris
  • kandidaat-commissaris
  • kartelcommissaris
  • landbouwcommissaris
  • medecommissaris
  • milieucommissaris
  • ondercommissaris
  • oud-commissaris
  • overheidscommissaris
  • politiecommissaris
  • president-commissaris
  • rechter-commissaris
  • regeringscommissaris
  • rijkscommissaris
  • schadecommissaris
  • sportcommissaris
  • supercommissaris
  • transportcommissaris
  • volkscommissaris
  • wedstrijdcommissaris
  • wegcommissaris
  • werknemerscommissaris

Prononciation

  • (Région à préciser) : écouter « commissaris »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.