colobos
Latin
Étymologie
- Du grec ancien κολοβός, kolobós.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | colobus | colobă | colobum | colobī | colobae | colobă |
Vocatif | colobe | colobă | colobum | colobī | colobae | colobă |
Accusatif | colobum | colobăm | colobum | colobōs | colobās | colobă |
Génitif | colobī | colobae | colobī | colobōrŭm | colobārŭm | colobōrŭm |
Datif | colobō | colobae | colobō | colobīs | colobīs | colobīs |
Ablatif | colobō | colobā | colobō | colobīs | colobīs | colobīs |
colobos \Prononciation ?\
- Tronqué, mutilé.
- versus colobos.
- vers catalectique.
- versus colobos.
Synonymes
- catalecticus
- colobicus
Dérivés dans d’autres langues
- Conventions internationales : Colobus
Références
- « colobos », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.