certior
Latin
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | certior | certior | certius | certiōrēs | certiōrēs | certiōra |
Vocatif | certior | certior | certius | certiōrēs | certiōrēs | certiōra |
Accusatif | certiōrem | certiōrem | certius | certiōrēs | certiōrēs | certiōra |
Génitif | certiōris | certiōris | certiōris | certiōrum | certiōrum | certiōrum |
Datif | certiōrī | certiōrī | certiōrī | certiōribus | certiōribus | certiōribus |
Ablatif | certiōre | certiōre | certiōre | certiōribus | certiōribus | certiōribus |
certior \Prononciation ?\
- Comparatif de certus.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « certior », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.