carabus

Latin

Étymologie

Du grec ancien κάραβος, kárabos  crabe »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif carabus carabī
Vocatif carabe carabī
Accusatif carabum carabōs
Génitif carabī carabōrum
Datif carabō carabīs
Ablatif carabō carabīs

cārabus \Prononciation ?\ masculin

  1. Langouste → voir carabe.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. (Marine) Canot recouvert de peaux brutes → voir caravelle.
    • Lembus navicula brevis, qui alia appellatione dicitur et cumba et caupulus, sicut et lintris, id est carabus, quem in Pado paludibusque utuntur. Carabus parva scapha ex vimine facta, quae contecta crudo coreo genus navigii praebet. Portemia navicula Syriatici generis lata et sine carina, a portando vocata.  (Isidore de Séville, Etymologiarium libri, 19, 1, 25-26)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.