cặn

Voir aussi : CAN, can, cán, càn, cân, căn, cạn, cản, cấn, cắn, cần, cằn, cận, cẩn,

Vietnamien

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

cặn \kɑnˀ˧˨\

  1. Résidu ; lie ; dépôt ; sédiment.
    • Cặn lắng xuống
      Résidu qui se dépose
    • Cặn rượu
      Lie de vin
    • Cặn nước tiểu
      Sédiment urinaire
    • Cơm thừa canh cặn
      Vie de laquais; vie d’esclave
    • Uống nước chừa cặn
      (tục ngữ) ne pas boire jusqu’à la lie; (nghĩa bóng) ne pas se montrer trop intransigeant

Prononciation

  • Nord du Viêt Nam (Hanoï) : merci de préciser une prononciation phonétique ou un fichier audio (voir la notice)
  • Sud du Viêt Nam (Ho Chi Minh-Ville) : merci de préciser une prononciation phonétique ou un fichier audio (voir la notice)

Paronymes

Anagrammes


Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.