blandiloquens

Latin

Étymologie

→ voir blandus et loquens.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif blandiloquens blandiloquens blandiloquens blandiloquentēs blandiloquentēs blandiloquentia
Vocatif blandiloquens blandiloquens blandiloquens blandiloquentēs blandiloquentēs blandiloquentia
Accusatif blandiloquentem blandiloquentem blandiloquens blandiloquentēs blandiloquentēs blandiloquentia
Génitif blandiloquentis blandiloquentis blandiloquentis blandiloquentium blandiloquentium blandiloquentium
Datif blandiloquentī blandiloquentī blandiloquentī blandiloquentibus blandiloquentibus blandiloquentibus
Ablatif blandiloquentī blandiloquentī blandiloquentī blandiloquentibus blandiloquentibus blandiloquentibus

blandiloquens \Prononciation ?\

  1. Flatteur, cajoleur, insinuant.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.