anticus
Latin
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | anticus | antică | anticum | anticī | anticae | antică |
Vocatif | antice | antică | anticum | anticī | anticae | antică |
Accusatif | anticum | anticăm | anticum | anticōs | anticās | antică |
Génitif | anticī | anticae | anticī | anticōrŭm | anticārŭm | anticōrŭm |
Datif | anticō | anticae | anticō | anticīs | anticīs | anticīs |
Ablatif | anticō | anticā | anticō | anticīs | anticīs | anticīs |
anticus \Prononciation ?\
- Variante de antiquus.
Antonymes
Références
- « anticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.