afrukken

Néerlandais

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

Présent Prétérit
ik ruk af rukte af
jij rukt af
hij, zij, het rukt af
wij rukken af rukten af
jullie rukken af
zij rukken af
u rukt af rukte af
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben rukken afd afgerukt

afrukken \Prononciation ?\ transitif u pronominal

  1. Arracher.
    • Het afrukken (van lichaamsdelen)
      L’ablation (d’organes)
  2. (Pronominal) Se branler.

Synonymes

arracher

se branler

  • onaneren
  • zelfbevredigen
  • zich aftrekken

Vocabulaire apparenté par le sens

arracher

  • boomtak

se branler

  • geslachtsdeel

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.