aantonen

Néerlandais

Étymologie

Composé de aan et tonen.

Verbe

Présent Prétérit
ik toon aan toonde aan
jij toont aan
hij, zij, het toont aan
wij tonen aan toonden aan
jullie tonen aan
zij tonen aan
u toont aan toonde aan
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben aantonend aangetoond

aantonen \Prononciation ?\ transitif

  1. Démontrer, prouver, apporter la preuve.
    • De ontoereikendheid van zijn inkomen aantonen.
      Justifier de l’insuffisance de ses revenus.
    • Een feit aantonen.
      Établir un fait.
  2. Montrer, indiquer.
    • De oorzaak van het probleem aantonen.
      Indiquer la cause du problème.

Synonymes

Dérivés

Prononciation

Prononciation manquante. (Ajouter)

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.