Hercuniates

Latin

Étymologie

Dérivé de Hercynia avec le suffixe -as.

Nom commun

Cas Pluriel
Nominatif Hercuniatēs
Vocatif Hercuniatēs
Accusatif Hercuniatēs
Génitif Hercuniatum
Datif Hercuniatibus
Ablatif Hercuniatibus

Hercuniates \her.ku.niˈaː.teːs\ masculin pluriel

  1. Peuple de la Pannonie.
    • praeterea Arviates, Azali, Amantini, Belgites, Catari, Cornacates, Eravisci, Hercuniates, Latovici, Oseriates, Varciani. mons Claudius, cuius in fronte Sardisci, in tergo Taurisci. insula in Sao Metubarbis, amnicarum maxima. praeterea amnes memorandi: Colapis in Saum influens iuxta Sisciam gemino alveo insulam ibi efficit quae Segestica appellatur; alter amnis Bacunitus in Saum. Sirmio oppido influit, ubi civitas Sirmiensium et Amantinorum. inde XLV Taurunum, ubi Danuvio miscetur Saus. supra influunt Valdasus, Urpanus, et ipsi non ignobiles  (Pline l'Ancien, Naturalis Historia, III)
      on y trouve en outre les Arivates, les Azales, les Amantes, las Belgites, les Catares, les Cornacates, les Eravisces , les Hercuniates, les Latoviques, les Osériates, les Varcians; le mont Claudius, au-devant les Scordisques, en arrière les Taurisques, dans la Save l'île Métubarris, la plus grande des îles fluviales; de plus, d'autres rivières dignes d'être citées : le Co!apis, qui se jette dans la Save auprès de Siscia, et qui, par un double lit, y forme l'île appelée Segestica; le Bacuntius, qui se jette aussi dans la Save à Sirmium, au territoire des Sirmiens et des Amantins; de là, à 45.000 pas, Taurunum, où la Save se joint au Danube, au-dessus de ce confluent ceux du Valdasus et de l'Urpanus, rivières qui, elles-mêmes, ne sont pas sans quelque renom.  (traduction)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.