πρότερος

Grec ancien

Étymologie
Mot dérivé de πρό, pró (« avant ») avec le suffixe -τερος, -teros ; voir le latin prior, primus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel Duel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif πρότερος πρότερη πρότερον πρότεροι πρότεραι πρότερα πρότερω πρότερα πρότερω
Vocatif πρότερε πρότερη πρότερον πρότεροι πρότεραι πρότερα πρότερω πρότερα πρότερω
Accusatif πρότερον πρότερην πρότερον πρότερους πρότερας πρότερα πρότερω πρότερα πρότερω
Génitif πρότερου πρότερης πρότερου πρότερων πρότερων πρότερων πρότεροιν πρότεραιν πρότεροιν
Datif πρότερῳ πρότερῃ πρότερῳ πρότεροις πρότεραις πρότεροις πρότεροιν πρότεραιν πρότεροιν

πρότερος, próteros \Prononciation ?\

  1. Comparatif de πρῶτος : plus en avant, antérieur, précédant, passé, premier.
    • οἱ πρότεροι, les ancêtres, les hommes d'avant.

Dérivés dans d’autres langues

Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.