ĉeesti

Espéranto

Étymologie

Verbe composé de la racine esti (« être, y avoir »), de l’affixe ĉe (« chez, tout près de, du ») et de la terminaison -i (« verbe ») .

Verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif ĉeestisĉeestasĉeestos
Participe actif ĉeestinta(j,n) ĉeestanta(j,n) ĉeestonta(j,n)
Participe passif ĉeestita(j,n) ĉeestata(j,n) ĉeestota(j,n)
Adverbe actif ĉeestinte ĉeestante ĉeestonte
Adverbe passif ĉeestite ĉeestate ĉeestote
Substantif
actif
ĉeestinto(j,n)
ĉeestintino(j,n)
ĉeestanto(j,n)
ĉeestantino(j,n)
ĉeestonto(j,n)
ĉeestontino(j,n)
Mode Conditionnel Subj. / Impér. Infinitif
Présent ĉeestusĉeestu ĉeesti
voir le modèle “eo-conj”

ĉeesti \t͡ʃe.ˈes.ti\ transitif    mot-dérivé UV

  1. Assister à, être présent.

Dérivés

Apparentés étymologiques

Prononciation

Références

Vocabulaire:

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Partage dans les Mêmes. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.